Posadowienie stabilnych fundamentów to podstawa w budownictwie. Dotyczy to zarówno małych, jak i okazałych konstrukcji i budynków. Trudności pojawiają się w momencie, gdy warstwa powierzchniowa gruntu ma słabą nośność i konieczne jest zastosowanie technik, które sprawią, że budynek mimo to będzie bezpieczny, a fundamenty solidne. W takich wypadkach stosuje się metodę określaną jako palowanie fundamentów. Na czym ona polega i w jakich konkretnie przypadkach jest najczęściej wykorzystywana?
Kiedy stosuje się palowanie fundamentów?
Tak jak pisaliśmy we wstępie, palowanie fundamentów stosowane jest w sytuacji, gdy górne warstwy gruntu mają niewielką nośność oraz dużą podatność na odkształcenia, w związku z czym koniecznie jest przeniesienie obciążenia na głębsze warstwy. Grunty słabej jakości, to przede wszystkim luźne nasypy, torfy, muły oraz odpady komunalne. Oczywiście z reguły takie miejsca są omijane i wykorzystuje się je pod budowę wtedy, gdy jest to konieczne. W przypadku niektórych obiektów budowlanych nie ma jednak innego wyjścia, dlatego też najczęściej stosuje się palowanie fundamentów przy budowie tuneli, dróg, mostów oraz ochrony przeciwpowodziowej.
Zastosowanie tej metody to nie tylko posadowienie głębokie, a więc przeniesienie obciążenia z fundamentów na warstwy nośne, ale również zapobieganie osuwiskom, ochrona istniejących budowli (często w połączeniu z technologiami gwoździ gruntowych lub kotew), a także obudowy wykopów i palisady. Jak widać, jest to bardzo ważna technika, szeroko wykorzystywana w budownictwie.
Na czym polega palowanie fundamentów?
Pale CFA, czyli pale formowane świdrem ciągłym to technologia polegająca na wwiercaniu pali betonowanych na mokro w gruncie. Do tego celu wykorzystuje się specjalny świder spiralny, którego długość musi być co najmniej równa długości pala. Świder ten wkręcany jest w podłoże, następnie poprzez rurę rdzeniową podawany jest beton pod ciśnieniem. Świder podnoszony jest do góry, a beton wypełnia od dołu pustą przestrzeń. Gdy cała „dziura” jest już wypełniona świeżym betonem, wprowadzane jest zbrojenie. W tym celu możliwe jest użycie specjalnego wibratora.
Co ciekawe, pale mogą mieć długość przekraczającą 30 metrów oraz średnicę od 430 do 1200 mm. Metoda ta może być wykorzystywana nawet w terenie zabudowanym bez ryzyka uszkodzenia sąsiednich budynków, czy zakłócenia spokoju np. mieszkańcom. Co więcej, sprawdza się w przypadku wysokiego poziomu wód gruntowych oraz podłoża o słabych warunkach.
Rodzaje palów fundamentowych
Opisane przez nas pale CFA to nie jedyny rodzaj palów fundamentowych, wykorzystywany w budownictwie. Inne rodzaje to:
- pale przemieszczeniowe FDP,
- pale VDP,
- pale SDP.
Na korzyść przedstawionej przez nas wyżej metody na pewno przemawia to, że ich wykonawstwo jest bardzo szybkie w porównaniu np. z klasycznymi palami wierconymi. W przypadku wymienionych wyżej rodzajów konieczne bywa wykorzystanie dodatkowego orurowania bądź zawiesin stabilizujących.
